Retallos de min

Naley

 Olor

 Artesanía

Libraría

M&Ms

Cine

Autóctono 

Moda

A miña Terra

Campurrianas

Ponme unha estrela

En clave de Sol

Converse

Paseo pola Costa Oeste

Bo e chuvioso domingo! Como apetece quedarse en cama, con mantita, palomitas, peli e novio :) Peeero hai que ir traballar, un día explicareivos ;)

Quería compartir convosco a miña nova, que non última, tatuaxe. Unha vez máis o meu paseo foi totalmente satisfactorio, o trato xenial, as tatuaxes...un arte. Fai moito tempo que tiña esta idea na cabeza, pero quizais pola lenda urbana de que na zona onde quería facerme o deseño era moi dolorosa e demais non me animaba...pero un día destes de arroute, dixen: Alá imos! Sí, teño que recoñecer que na zona onde está ubicada é algo dolorosa, de todas as tauaxes que teño esta sen dúbida foi a que máis molesta foi, a pel é fina e ao estar entre o peito e as costelas hai moitos puntos sensibles. A curación molesta, pero totalmente soportable. Supoño que para as mulleres será algo máis engorrosa polo feito de levar sostén , pero vale a pena.

Esta tatuaxe ten moito, moitisimo significado para min...para resumirvos, se teño que definilo sería: O equilibrio perfecto, o equilibrio imposible. A vida sempre che ensina que non hai luz sen oscuridade, non hai ben sin mal, non existe un ying sen un yang. Espero que vos guste! Deixovos esta canción e feliz domingo :)

Pictures of you

Today I've spent an hour with Brooke Davis and I´ve learnt something: People are gonna label you, you´ll try overcome these labels...That´s what matters.

Hoxe pasei unha hora con Brooke Davis e aprendía que a xente sempre che vai pór etiquetas, como as superes, iso é o que importa.

Chasee

One Tree Hill

Tempada 4, capítulo 13

Estás aquí para ser feliz

Buff! Cantísimo sen actualizar! Moito traaaaballo estas últimas semanas,están sendo super intensas e hoxe apetecía liberarme un pouco e compartir algo aquí! Levo  todas estas semanas pensando no rápido rapidísmo que pasa o tempo, da infancia, dos erros e das boas decisións que imos tomando e que nos levan a onde estamos. De... ás veces, da pouca importancia que lles damos aos momentos pequenos, os bonitos. Da pouca importancia que lle damos as veces ás persoas que son todo nas nosas vidas e do que nos custa ás vces decir "axuda" ou "quérote". E lembreime disto e quería compartilo con vos :)

Hola Aitana, me llamo Josep Mascaró y tengo 102 años y soy un suertudo. Suerte por haber nacido, como tú, por poder abrazar a mi mujer, por haber conocido a mis amigos, por haberme despedido de ellos, por seguir aquí.

Te preguntarás cúal es la razón de venir a conocerte hoy, y es que muchos te dirán que a quién se le ocurre llegar en los tiempos que corren, que hay cirisis, que no se puede...

Esto te hará fuerte. Yo viví moemntos peores que este, pero al final, de lo único que te vas a acordar, es de las cosas buenas. No te entretengas en tonterías, que las hay y vete a buscar lo que te haga feliz, que le tiempo corre muy deprisa.

He vivido 102 años y te aseguro que lo único que no te va a gustar de la vida es que es demasiado corta. Estás zquí, para ser feliz.

Anuncio Coca-cola 2009